Oldum olası özel günleri sevmedim sevmeyeceğimde.
Neden mi diyeceksiniz?
Çünkü bizler kendimizi sanki belirlenen günde günün özelliğine göre sadece o günmüş gibi kuruyoruz.
3 Aralık Dünya Engelliler Günü bugün. Biz bugün yazacağız, bugün ziyarette bulunacağız,bugün ile ilgili sosyal medyada bir takım fotoğraflar paylaşacağız.... Peki ya geride kalan 364 gün ne yapacağız?
Yine kardeşlerimize özel olarak ayrılmış yolların üzerine aracımızı duracağız, yine onlara ayrılmış park yerlerine park edeceğiz ve yine onları görmezden geleceğiz.
Bun için de bir gün değil hergün sloganı ile yola çıkmak daha güzel olur.Hatta ilan edilen gün diğer şeyleri yapıp gerikalan 364 günü kutlayalım hatırlayalım derim.
Malesef ki toplum taşım araçlarında engelli bireyler için kısıtlı alan bulundurulmakta.
Malesef ki yönetmeliklerde yer almasına rağmen engelli rampaları normal insanların bile çıkamayacağı şekilde dik yapılmakta... ve malesef ki öyle yerler ile karşılaşıyoruz ki engelli bireyin bir mucize olup kanatlanması gerkiyor ki önündeki küçücük engeli aşabilsin.
Demem o ki bir gün değil hergün insanlığın olsun.
başarılar